I dok se na jednom drugom sajtu zabavljam sa igrama koje treba da igramo ovih dana ukoliko volimo da se plašimo, ovde sam rešila da se pozabavim filmovima koji su nas plašili pre mnogo godina.
1960-e: Početak modernog horora
Ova decenija donosi neke od najvažnijih filmova koji su redefinisali horor žanr. U srži ovih dela je istraživanje ljudske psihe i strahova koji proističu iz društvenih normi i ličnih kriza.
Psycho (1960)
Alfred Hitchcockov Psycho često se smatra jednim od najuticajnijih horor filmova svih vremena.
Priča se fokusira na Marion Crane, koja se nakon krađe novca sklanja u motel vođen misterioznim Normanom Batesom. Ovaj film je prvi put izazvao pomisao da čak i najneviniji među nama mogu imati mračne tajne. Sa čuvenom scenom tuširanja i psihološkim preokretom, Psycho je ostavio dubok trag na buduće horor filmove, postavljajući standarde za izgradnju napetosti i iznenađenja.
Psiho i 39 stepenika su moji prvi horori.
Eyes Without a Face (1960)
Eyes Without a Face, ili Les Yeux sans visage, je francuski horor film iz 1960. godine koji se smatra jednim od najznačajnijih dela žanra. Kombinuje elemente horora i drame, istražuje teme identiteta, lepote i ljudske obsesije, ostavljajući snažan utisak na gledaoce kroz svoju poetičnu i zastrašujuću naraciju.
Priča se fokusira na doktora Genessiera (Pierre Brasseur), renomiranog plastičnog hirurga, koji je pokušava da spasi svoju ćerku, Christiane (Edith Scob), koja je preživela strašnu saobraćajnu nesreću. Nesreća joj je oštetila lice, a ona se sada krije iza bele maske, čime je izgubljena njena lepota, ali i identitet. Genessier, opsednut idejom da vrati kćerki njen nekadašnji izgled, kreće na mračan put, koristeći otete žene kao donore kože za svoju kćerku.
Film je bio kontroverzan u vreme svog izlaska zbog svoje grafičke prirode, ali je vremenom stekao status umetničkog dela.
The Fall of the House of Usher (1960)
Adaptacija istoimene priče The Fall of the House of Usher Edgara Allana Poa, istražuje teme dekadencije, ludila i prokletstva unutar jedne aristokratske porodice. Film prati Rodericka Ushera (Vincent Price), mladog aristokratu koji poziva svog prijatelja Philip-a Winthrop-a (Mark Damon) da mu pomogne da se oslobodi tereta svoje porodice. Roderick i njegova sestra Madeline (Myrna Fahey) su poslednji članovi porodice Usher, koja je pogođena nizom tragedija i mentalnih oboljenja. Roderick je obeležen strahom od porodičnog nasleđa, dok se njegova sestra bori s misterioznim zdravstvenim problemima.
Philip otkriva da su Roderick i Madeline zlostavljani i da je njihova kuća ukleta. Kako se radnja razvija, Roderick postaje sve više opsednut idejom da će porodica Usher završiti kao prokleta, a Madeline’s stanje se pogoršava, što vodi do tragičnih i zastrašujućih događaja.
The Innocents (1961)
Psihološki horor film The Innocents zasnovan na noveli The Turn of the Screw Henrika Jamesa, istražuje temu paranormalnog kroz priču o guvernanti koja preuzima brigu o dvoje dece na izolovanom imanju, gde otkriva mračnu prošlost i moguće duhove.
Radnja filma prati guvernantu (Deborah Kerr) koja dolazi na imanje Bly kako bi se brinula o siročadi, Milesu (Martin Stephens) i Flora (Pamela Franklin). Ubrzo nakon dolaska, guvernanta počinje da doživljava neobične i zastrašujuće događaje. Otkriva da su prethodni upravnici, Peter Quint i Miss Jessel, umrli u misterioznim okolnostima, a njihovi duhovi izgleda da i dalje proganjaju decu.
Kako se radnja razvija, guvernanta postaje sve više opterećena i sumnjičava, preispitujući svoje mentalno stanje dok se suočava s nevidljivim pretnjama. Njena odlučnost da zaštiti decu od zla postaje središnja tema filma, dok se misterija o prošlosti imanja polako otkriva.
The Birds (1963)
Kultni film The Birds iz 1963. godine koji potpisuje Alfred Hitchcock istražuje ludilo i strah kroz nesvakidašnju priču o pticama koje napadaju ljude, stvarajući napetu atmosferu koja je postavila nove standarde u žanru horora.
Priča započinje u San Francisku, kada se mlada žena, Melanie Daniels (Tippi Hedren), zaljubljuje u pravnika Mitcha Brenner (Rod Taylor). Nakon što ga upozna u prodavnici, odlučuje da ga iznenadi i poseti njegovo malo primorsko mesto, Bodega Bay. Na njen dolazak, ptice u tom području počinju da se ponašaju čudno i agresivno, prvo napadajući Melanie, a zatim i druge meštane. Kako se incidenti nastavljaju, situacija eskalira u totalni haos, i ptice preuzimaju kontrolu, stvarajući atmosferu straha i panike. Dok likovi pokušavaju da razumeju šta se događa, strah i paranoja rastu, a zajednica se raspada pod pritiskom nepredvidljivih napada ptica.
Film The Birds ne objašnjava uzrok agresivnog ponašanja ptica, što dodatno pojačava misteriju i napetost. The Birds je film koji je ostavio dubok trag u filmskoj istoriji. Hitchcockov jedinstveni pristup stvaranju napetosti i straha kroz elemente svakodnevice, kao što su ptice, postavio je temelje za buduće horore. Film je bio kontroverzan u vreme izlaska, a njegov uticaj na kulturu i dalje traje.
Rosemary’s Baby (1968)
Jedan od najuticajnijih horor filmova u istoriji kinematografije Rosemary’s Baby, zasnovan na romanu Ira Levina, istražuje teme paranoje, majčinstva i satanizma kroz priču o mladoj trudnici koja postaje žrtva mračnih planova svojih suseda. Priča se vrti oko Rosemary Woodhouse (Mia Farrow), mlade žene koja se sa svojim suprugom Guyem (John Cassavetes) preselila u staru zgradu u New Yorku. Ubrzo nakon useljenja, upoznaju neobične susede, stariji par, Minu (Ruth Gordon) i Romana (Sidney Blackmer), koji se čine previše zainteresovanima za njih. Nakon što Rosemary zatrudni, počinju neobični i zastrašujući događaji, a njen suprug postaje sve više opsednut svojom karijerom i neobičnim ritualima koji se odvijaju u zgradi.
Film je postavio nove standarde u žanru horora, uvodeći psihološku dubinu i kompleksne likove u priče koje su ranije bile fokusirane na jeftine efekte. Ruth Gordon osvojila je Oskara za najbolju sporednu glumicu, dok je film u celini dobio pohvale kritičara za svoj jedinstveni pristup temama straha i kontroli.
Night of the Living Dead (1968)
Night of the Living Dead je kultni horor film reditelja Georgea A. Romera, koji se smatra jednim od najuticajnijih u žanru zombi horora.
Film prati Barbaru (Judith O’Dea), koja se zajedno sa bratom vozi do groblja, ali ubrzo postaju meta zaraženih. Nakon što njen brat bude ubijen, Barbara se pridružuje grupi preživelih koji se nalaze u farmi, uključujući Ben (Duane Jones), koji preuzima vođstvo u pokušaju da zaštiti grupu od napada zombija. Film je poznat po svom brutalnom prikazu nasilja i mračnom završetku, što je postavilo temelje za kasnije horor filmove i žanr zombija kao takvog. U 1999. godini, film je izabran za očuvanje u Nacionalnom filmskom registru Američke filmske akademije zbog svoje kulturne, istorijske i estetske važnosti.
The Boston Strangler (1968)
Kriminalistički triler The Boston Strangler zasnovan je na istinitoj priči o serijskom ubici koji je šokirao Boston tokom ranih 60-ih. Film je adaptacija biografskog dela i istražuje život i delovanje Albeta DeSalvoa, koji je uhvaćen kao glavni osumnjičeni za ubistvo nekoliko žena u Bostonu. Radnja filma prati DeSalvoa (Tony Curtis), čija naracija otkriva njegovu psihološku borbu i unutrašnje demone. Film se fokusira na njegovu transformaciju od običnog čoveka do jednog od najzloglasnijih serijskih ubica u američkoj istoriji. Policijski detektiv, kojeg igra Henry Fonda, vodi istragu, nastojeći da uhvati ubicu dok se u Bostonu širi strah među ženama.
The Boston Strangler je značajan jer se bavi stvarnim zločinima, ali istovremeno istražuje duboke psihološke aspekte ličnosti. Tony Curtis je posebno pohvaljen za svoju ulogu, koja donosi složenost liku DeSalvoa.
1970-e: Dekada horora
1970-e su bez sumnje najplodnija i najuspešnija decenija za horor kinematografiju. Ova dekada postavila je temelje za mnoge od najvažnijih autora u ovom žanru, dugotrajne franšize i jedinstvena dela koja su transformisala i definisala tok horor filmova do danas.
Don’t Look Now (1973)
Psihološki horor film Don’t Look Now iz 1973. godine, reditelja Nicholasa Roega, koji se temelji na istoimenoj kratkoj priči Daphne du Maurier. Film je poznat po svojoj jedinstvenoj naraciji, atmosferi i kompleksnim temama gubitka i žaljenja.
Radnja prati par, Džona (Donald Sutherland) i Lauro Baxter (Julie Christie), koji se suočava sa smrću svoje kćeri, koja se utopila. Ova tragedija ih duboko pogađa, a njihovo emocionalno stanje dodatno je otežano kada se sele u Veneciju zbog Džonovog posla. Dok pokušavaju da nastave sa svojim životima, Laura upoznaje dve sestre, od kojih jedna tvrdi da ima sposobnost da komunicira sa mrtvima. Kulminacija filma donosi iznenađujući preokret koji dodatno naglašava emocionalni uticaj događaja na glavne likove.
Film je postao klasik u žanru psihološkog horora i ostavio je snažan utisak na publiku i kritiku.
The Texas Chain Saw Massacre (1974)
Film Tobea Hoopera The Texas Chain Saw Massacre predstavlja briljantno jednostavnu dekonstruisanu sliku ljudske smrtnosti, suočavajući nas sa surovom realnošću da smo svi samo meso i kost.
Radnja prati grupu mladih ljudi koji kreću na putovanje kroz ruralni Teksas. Tokom vožnje, nailaze na napuštenu kuću, što dovodi do susreta sa porodicom kanibala i zlog ubice Leatherfacea, koji koristi motorne testere kao svoj glavni alat.
Film je poznat po svojoj sirovoj estetici i realističnom prikazu nasilja, koji stvara intenzivnu atmosferu straha i nelagodnosti. S obzirom na to da su mnogi od njegovih elemenata snimljeni bez korišćenja specijalnih efekata, The Texas Chain Saw Massacre je doprineo stvaranju osećaja autentičnosti koji je postao karakterističan za slasher žanr, često navođen kao jedan od najstrašnijih filmova svih vremena.
Black Christmas (1974)
Horor film iz 1974. godine, reditelja Boba Clarka, koji se smatra jednim od prvih i najuticajnijih filmova u žanru slashera. Radnja se odvija tokom Božićnog praznika i prati grupu studentkinja koje se nalaze u studentskom domu.
Dok se pripremaju za praznike, počinju da primaju misteriozne i uznemirujuće telefonske pozive od nepoznatog počinioca. Kako noć odmiče, devojke shvataju da su u opasnosti kada jedna po jedna počinju da nestaju.
Black Christmas je postavio temelje za kasnije slasher filmove, uvođenjem elemenata kao što su nepredvidivi ubica i naglašavanje ranjivosti ženskih likova. Zahvaljujući svojoj inovativnoj naraciji i efektivnoj upotrebi zvuka, Black Christmas ostaje kultni klasik i inspirisao je brojne filmove i remakeove u budućnosti.
The Omen (1976)
Kultni horor film The Omen bavi se temom apokalipse i satanizma. Radnja prati Roberta Thorn-a (Gregory Peck), diplomatu koji živi u Londonu s svojom suprugom Kathy (Lee Remick). Kada njihovo novorođenče umre tokom porođaja, Robert, u potrazi za utehom, odlučuje da usvoji bebu čija je majka umrla. On ne zna da je to dete, Damien (Harvey Stephens), zapravo Antikrist.
Kako Damien raste, čudne i strašne stvari počinju da se događaju oko njega. Ljudi koji se protive njegovom prisustvu umiru na misteriozne načine, a Robert postaje sve više svestan mračnih snaga koje se nalaze oko njegovog usvojenog sina. Kako se radnja odvija, Robert počinje da istražuje porijeklo Damiens, otkrivajući da je on deo apokaliptične prokletstva.
The Omen je jedan od najuticajnijih horor filmova 70-ih, a njegov uspeh doveo je do niza nastavaka i remake-a. Osim što je film bio komercijalno uspešan, dobio je i priznanje kritike, posebno za svoje inovativne horor elemente i efektnu upotrebu muzike, uključujući poznatu temu Jerryja Goldsmitha, koja je osvojila Oskara za najbolju muziku.
Carrie (1976)
Adaptacija istoimenog romana Carrie Stephena Kinga, smatra se jednim od najuticajnijih horor filmova svih vremena. Glavna junakinja, Carrie White (Sissy Spacek), je mlada devojka koja se suočava s brutalnim progonstvom od strane svojih vršnjaka u srednjoj školi. Osim toga, njena majka Margaret (Piper Laurie) je stroga i religiozna, što dodatno pojačava Carrienu izolaciju. Carrie otkriva da ima telekinetičke sposobnosti, ali ne zna kako da ih kontroliše. Kada je Carrie prisiljena da prisustvuje školskoj maturi, ona doživljava sramotu koja postaje okidač za njen gnev. U trenutku osvetničke moći, Carrie koristi svoje sposobnosti na način koji izaziva haos, što dovodi do tragičnih posledica.
Carrie je bio jedan od prvih filmova koji je uspeo da izdrži test vremena, a Sissy Spacek je ostvarila nezaboravnu ulogu koja joj je donela nominaciju za Oskara. Brian De Palma je majstorski koristio tehniku filma, uključujući kreativne kamere i emocionalno nabijen soundtrack, što dodatno pojačava strah i napetost. Carrie je ostavio trajan uticaj na kulturu, inspirisao brojne nastavke, remake i parodije.
The Tenant (1976)
The Tenant je psihološki horor film iz 1976. godine, koji je režirao Roman Polanski, a u kojem glavnu ulogu tumači on sam, kao i Isabelle Adjani i Melvyn Douglas. Film je adaptacija romana “Le Locataire Chimérique” autora Rolanda Topora.
Radnja prati Trelkowskoga (Polanski), usamljenog čoveka koji se useljava u stan u Parizu. Kako vreme prolazi, on počinje da doživljava sve više čudnih i uznemirujućih situacija, uključujući sve jaču paranoju i osećaj da ga njegovi stanari i komšije posmatraju. Trelkowskoga uznemirava misteriozna smrt prethodne stanarke, Simone, čiji duh počinje da ga progonii.
Polanski koristi stilizovanu režiju i snažnu simboliku kako bi prikazao Trelkowskoga kao sve više nesigurnu i paranoidnu ličnost. The Tenant se smatra jednim od njegovih ključnih dela i često se analizira zbog svoje duboke psihološke i društvene kritike.
Halloween (1978)
Radnja se odvija u malom gradu Haddonfield u Ilinoisu i prati serijskog ubicu Michaela Myersa, koji se 15 godina nakon što je ubio svoju sestru, vraća kući na Noć veštica. Kroz film pratimo Laurie Strode, koju igra Jamie Lee Curtis, i njene pokušaje da preživi dok Michael, maskirani ubica, kreće u krvavi pohod. Film je poznat po svojoj napetoj atmosferi, upotrebi svetla i senki, kao i specifičnoj muzici koju je takođe komponovao Carpenter, a koja je postala kultna.
Halloween je postavio temelje za buduće slasher filmove i uveo mnoge trope i konvencije žanra, uključujući upotrebu “final girl” archetype, gde se preživela devojka suočava s ubicom na kraju filma. Uspeh filma doveo je do stvaranja mnogih nastavaka i remakova, čineći Michael Myersa jednim od najprepoznatljivijih likova u horor kinematografiji.
Alien (1979)
Alien je kultni naučnofantastični horor film iz 1979. godine, koji je režirao Ridley Scott, a napisao ga je Dan O’Bannon.
Radnja filma smeštena je u daleku budućnost i prati posadu svemirskog broda Nostromo, koja se vraća na Zemlju nakon uspešne misije. Tokom putovanja, brod prima misteriozni signal sa nepoznate planete. U skladu sa procedurama, posada se odlučuje da istraži signal, što dovodi do katastrofalnih posledica. Prilikom istraživanja, članovi posade otkrivaju jaja nepoznatog porekla. Kada jedan od članova, Kane (John Hurt), bude napadnut od strane vanzemaljskog bića koje izlazi iz jajeta, počinje njihova borba za preživljavanje. Biće se razvija u smrtonosnog xenomorfa, koji počinje da lovi posadu jednog po jednog.
Film je poznat po svojoj mračnoj atmosferi, napetosti i snažnom ženskom protagonistu, Ellen Ripley (Sigourney Weaver), koja postaje jedan od najikoničnijih likova u filmskoj istoriji. Scottova režija i vizuelni stil, zajedno sa kultnom muzikom Hansa Zimmera, doprinose stvaranju jedinstvene i nezaboravne filmske perspektive. Film je imao veliki uticaj na kasnije naučnofantastične i horor filmove, pokrenuvši čitavu franšizu koja uključuje nekoliko nastavaka i spin-offova.
1980-e: Era slashera
Ova dekada označava porast popularnosti slasher filmova, gde se fokus stavlja na nasilje, a žrtve su često mladi ljudi.
The Shining (1980)
Reditelj Stanley Kubrick adaptira roman Stephena Kinga u The Shining, jedan od najpoznatijih psiholoških horora. Glavnu ulogu igra Jack Nicholson kao Jack Torrance, pisac koji preuzima posao zimskog čuvara u izolovanom hotelu Overlook. Sa sobom dovodi svoju ženu Wendy (Shelley Duvall) i sina Dannyja (Danny Lloyd), koji ima psihičke sposobnosti koje nazivamo “shining”.
Dok hotel postaje sve više opsesivan i uticaji njegovog mračnog nasleđa počinju da se manifestuju, Jack polako gubi razum, što vodi do sve više nasilnih i tragičnih događaja. The Shining je prepoznat kao jedan od najboljih horor filmova svih vremena, često analiziran zbog svojih složenih likova i simbolike. Njegova ikonična scena sa “Here’s Johnny!” i neprekidno napeta atmosfera učinili su ga klasikom koji i dalje fascinira publiku.
The Fog (1980)
The Fog Johna Carpentera koristi jezivu i gustu maglu kao glavnog antagonistu, stvarajući klaustrofobičan osećaj pretnje koji obavija obalu malog priobalnog gradića.
Priča počinje kada misteriozna magla krene da obavija Antonio Bay, na godišnjicu strašnog brodoloma koji se dogodio pre tačno sto godina. Tadašnja nesreća nije bila slučajnost, a duhovi iz prošlosti vraćaju se kako bi se osvetili potomcima ljudi koji su odgovorni za njihovu smrt. Dok magla preplavljuje grad, natprirodne figure izlaze iz nje, donoseći smrtonosnu pravdu onima koji su povezani s prošlim zločinom.
The Fog je postao kultni klasik i jedno od najcenjenijih dela Carpentera, poznato po svojoj sposobnosti da stvori horor kroz atmosferu i napetost, umesto kroz vizuelne efekte.
The Thing (1982)
Kultni horor film The Thing iz 1982. godine, koji potpisuje John Carpenter, poznat po svojoj sposobnosti da stvara napetost i atmosferu. Radnja se odvija u izolovanoj američkoj istraživačkoj stanici na Antarktiku, gde ekipa naučnika otkriva misterioznu vanzemaljsku formu života koja može da imitira druge organizme. Nakon što pronađu ruševine letelice koja je pripadala vanzemaljcu, članovi tima se suočavaju s nepoznatim bićem koje počinje da preuzima identitete članova posade. Kako paranoja raste, likovi se bore da otkriju ko je “stvar” i ko su oni sami, dok se napetost povećava. Carpenter uspeva da stvori neprijateljski ambijent u kojem se poverenje među likovima raspada.
Strangler vs. Strangler (1984) – Davitelj protiv davitelja
Napokon jedan domaći film, i to na šestom mestu Imbd liste horor filmova osamdesetih!
Pera, u ulozi običnog, povučenog cvećara, polako se transformiše u zastrašujuću figuru – beogradskog davitelja. Njegovo nezadovoljstvo i bes prema ženama koje odbijaju njegove karanfile prerasta u seriju jezivih ubistava, što u isto vreme izaziva strah, ali i satiričan prikaz društva.
Kultni film u bivšoj Jugoslaviji zahvaljujući inovativnom pristupu, zauzima visoko mesto među najbolje ocenjenim hororima osamdesetih, posebno u kategoriji domaće produkcije, gde ostaje neprevaziđen u svojoj specifičnoj viziji strave kroz humor.
A Nightmare on Elm Street (1984)
Wes Cravenov A Nightmare on Elm Street uvodi Freddyja Kruegera, duh ubice koji progonu mlade ljude u njihovim snovima. Ovaj film istražuje strah od nesvesnog, kao i ideju da, čak i kada spavamo, ne možemo pobbeći od svojih strahova. Freddy postaje neyaboravna figura u hororu, a film se smatra jednim od najboljih u žanru. Ja se dan danas naježim kada se setim onoga
One, two, Freddy’s coming for you.
Three, four, better lock your door.
Five, six, grab your crucifix.
Seven, eight, gonna stay up late.
Nine, ten, never sleep again.
1990-e: Eksperimentisanje i Obnova
Ova dekada donosi obnovu horor žanra sa novim pristupima i mešavinama žanrova.
It (1990)
Adaptacija jednog od najpoznatijih romana Stephena Kinga It, i priča o zlu koje se može pojaviti u obliku najdubljih dečjih strahova. Glavni antagonist, demon u obliku zloslutnog klovna Penivajza, izaziva teror u gradiću Deri, a kroz svoju pojavu obrađuje univerzalne strahove iz detinjstva. Sama ideja klovna, ikone nevinosti i zabave koja postaje oličenje zla, samo po sebi čini ovaj film jednom od najupečatljivijih horor priča svog vremena.
Zlo koje se vraća svakih 27 godina kako bi terorisalo njegove stanovnike, posebno decu kako bi ih namamio u smrt. Legendarna uloga Tima Karija kao Penivajza zacementirala je lik u kolektivnom horor imaginarijumu i pokazala kako zlo može izgledati potpuno neočekivano i poznato.
The Silence of the Lambs (1991)
Jedan od najuticajnijih psiholoških trilera devedesetih The Silence of the Lambs, mnogi smatraju horor klasikom zbog nezaboravno jezivih karaktera i atmosfere koja kombinuje napetost, užas i psihološku dubinu.
Film prati Klaris Starling, agentkinju FBI koja istražuje slučaj serijskog ubice poznatog kao Bufalo Bil. Kako bi ušla u njegov um, ona posećuje Hanibala Lektora u zatvoru, verujući da joj on može pomoći da razume motive Bufalo Bila i locira ga pre nego što ubije još jednu žrtvu. Ali dr. Lektor, iako zatvoren, drži psihološku moć nad Klaris i tera je da otkriva vlastite traume i nesigurnosti. Ujedno joj daje ključne tragove za rešavanje slučaja, ali svaki razgovor sa njim dolazi uz visoku cenu.
The Silence of the Lambs je dobitnik Oskara za najbolji film, režiju, adaptirani scenario, kao i za glavne uloge Džodi Foster (Klaris Starling) i Entoni Hopkins (Hanibal Lektor). Hopkinsov prikaz Lektora postao je definicija horor antagonista koji koristi inteligenciju kao najubojitije oružje.
Candyman (1992)
Kultni horor film Candyman donosi jezivu priču o duhu koji nastaje iz urbanog mita, ujedinjujući natprirodno s društvenim komentarima o traumi i nepravdi. Inspirisan kratkom pričom “The Forbidden” Klajva Barkera.
Radnja prati Helen Lajl, studentkinju koja istražuje lokalne mitove za potrebe svog rada o urbanim legendama. Njena istraživanja je vode u četvrt Čikaga Kabrini Grin, gde počinje da sluša o priči o “Candymanu” – natprirodnom osvetniku s kukom umesto šake, koji se pojavljuje kad neko pet puta izgovori njegovo ime pred ogledalom. Helen ubrzo otkriva da Candyman nije samo legenda; njegov duh zaista vreba, prateći je i izazivajući teror kako bi je naterao da veruje u njegovu moć. Ubrzo, Helen postaje upletena u niz jezivih događaja, sve dok sama postaje deo priče koju je želela da istraži.
Scream (1996)
Wes Craven se vraća u žanr sa Scream, filmom koji samosvestno istražuje trope slasher filmova. Priča o grupi tinejdžera koji postaju meta misterioznog ubice igra sa očekivanjima gledalaca, istovremeno oživljavajući žanr i kritikujući ga. Scream je postavio temelje za novu eru horora i otvorio vrata brojnim nastavcima.
The Sixth Sense (1999)
Meni jedan od omiljenih na ovoj listi, The Sixth Sense je psihološki horor film iz 1999. godine, reditelja M. Night Shyamalana.
Radnja prati Malcolma Crowea (Bruce Willis), psihologa koji se specijalizovao za rad sa decom, a koji pokušava da pomogne dečaku po imenu Cole Sear (Haley Joel Osment). Cole ima jedinstvenu i zastrašujuću sposobnost: može da vidi i komunicira sa duhovima preminulih osoba. Njegova sposobnost ga dovodi u stanje straha i izolacije, dok se bori s teretom svojih viđenja. Malcolm, koji se suočava sa sopstvenim ličnim demonima i traumama, odlučuje da pomogne Coleu da razume i iskoristi svoju sposobnost. Kroz duboku emocionalnu povezanost između Malcolma i Colea, film postavlja pitanja o životu, smrti i onome što dolazi posle.
The Sixth Sense je poznat po svom snažnom scenariju, napetoj atmosferi i izvanrednim glumačkim izvedbama, posebno od strane Haley Joel Osmenta, čija rečenica “Vidim mrtve ljude” postaje legendarna. Film završava sa preokretom koji menja perspektivu čitave priče, ostavljajući gledaoce u šoku i razmišljanju o onome što su upravo videli.
The Blair Witch Project (1999)
Pionirski film u found footage podžanru horora, poznat po svom minimalističkom stilu i jezivoj atmosferi, koja je postigla realističan efekat i time redefinisala horor filmove kasnih devedesetih. Radnja prati troje studenata – Heather, Majka i Džoša koji se upuštaju u istraživanje lokalne legende o Veštici iz Blera u šumama Merilenda. Oni snimaju dokumentarni film o mitskoj veštici koja je navodno terorisala ovo područje vekovima, verujući da će naići na samo još jednu običnu priču. Međutim, kako zalaze dublje u šumu, shvataju da nisu sami. Započinju zastrašujući događaji. Čudni zvuci, misterizoni simboli i jezivi predmeti koji se pojavljuju oko njih,dok postaju sve izgubljeniji i dezorijentisani.
Dok njihov strah raste, sve više se oseća prisustvo nevidljive sile koja ih prati. Što su bliže istini, sve dublje upadaju u horor.
Discover more from Indijanka Danka
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
